Σε ψηφιακή περιθωριοποίηση και υπό ψηφιακό αποκλεισμό εξακολουθεί να βρίσκεται, ακόμη και σήμερα, ένα μεγάλο τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού. Οι πολίτες που βρίσκονται offline περιθωριοποιούνται, γεγονός που αποδεικνύεται ιδιαίτερα κρίσιμο σε περιπτώσεις υγειονομικής κρίσης, όπως αυτή του COVID-19, καθώς αποκλείονται από βασικές υπηρεσίες, που θα μπορούσαν να είναι ωφέλιμες για την ίδια τη ζωή τους, αλλά και την καθημερινότητά τους.

Από τους πολίτες που δεν έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο, το 40% δηλώνει ότι δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ το Internet λόγω κόστους

Σχεδόν το 40% των ατόμων που δεν έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ το Internet, λόγω κόστους. Η πολυπλοκότητα της χρήσης του Διαδικτύου (36%) και η “έλλειψη ενδιαφέροντος” που απορρέει από το φόβο (38%), αναφέρθηκαν, επίσης, ως κύριες αιτίες μη χρήσης του Internet από ορισμένα τμήματα του πληθυσμού, που βρίσκεται offline.

Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του Capgemini Research Institute, η πρόσβαση στο Διαδίκτυο συνδέεται στενά με το εισόδημα, αφού από τους πολίτες που βρίσκονται offline το 69% ζει σε συνθήκες φτώχειας. Στο μεταξύ, σχεδόν ένας στους δύο πολίτες (48%), που βρίσκεται εκτός σύνδεσης, δηλώνει ότι θα ήθελε να έχει πρόσβαση στο Internet.

Η έρευνα του Capgemini Research Institute (The Great Digital Divide: Why bringing the digitally excluded online should be a global priority) σημειώνει ότι η ευθύνη για την αντιμετώπιση του ψηφιακού χάσματος βαραίνει, από κοινού, δημόσιους οργανισμούς και ιδιωτικές επιχειρήσεις, που πρέπει να συνεργαστούν για να διασφαλίσουν ότι η πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες Διαδικτύου είναι εφικτή για όλους τους πολίτες ανεξαιρέτως. Αυτήν την ανάγκη υπογράμμισε ακόμη πιο έντονα η κρίση του COVID-19, η οποία απαίτησε μια παγκόσμια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ζουν, εργάζονται και κοινωνικοποιούνται. 

Βασικά ευρήματα
Ο ψηφιακός αποκλεισμός στερεί τους πολίτες, παγκοσμίως, από μια σειρά ενεργειών, που θα ήταν χρήσιμες για τη ζωή τους. Κάποιος που βρίσκεται offline, για παράδειγμα, στερείται της πρόσβασης σε βασικές υπηρεσίες ψηφιακής διακυβέρνησης.

Επίσης, το να βρίσκεται κανείς αποκομμένος από το Διαδίκτυο μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα απομόνωσης, ανεπάρκειας ή μοναξιάς: Το 46% των ερωτηθέντων που βρίσκεται εκτός σύνδεσης, δήλωσε ότι θα αισθανόταν πιο συνδεδεμένο με φίλους και συγγενείς, αν είχε πρόσβαση στο Internet.

Στο μεταξύ, το να βρίσκεται κανείς αποκομμένος από το Διαδίκτυο περιορίζει, επίσης, την προοπτική εξέλιξης της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας. Η δυσκολία στην υποβολή online αιτήσεων για την εύρεση εργασίας και η έλλειψη πρόσβασης σε διαδικτυακά εργαλεία μάθησης και εκπαίδευσης, μπορούν να κάνουν την εξέλιξη της σταδιοδρομίας ακόμη πιο δύσκολη.

Το 44% των ερωτηθέντων, που βρίσκονται εκτός σύνδεσης, πιστεύει ότι θα μπορούσε να βρει καλύτερες θέσεις εργασίας, εάν είχε πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Συνολικά, το 29% των ερωτηθέντων, που βρίσκεται εκτός σύνδεσης, επιθυμεί να αναζητήσει και να υποβάλει ηλεκτρονικά αίτηση για εργασία, ποσοστό που αυξάνεται στο 41% για τις ηλικίας 22 έως 36 ετών.

Στο μεταξύ, το ψηφιακό χάσμα δεν αφορά μόνο την πρόσβαση στην εργασία, αλλά και τη βελτίωση των δεξιοτήτων. Βελτιώνοντας τις διαδικτυακές δεξιότητές τους, οι ερωτηθέντες δήλωσαν ότι θα μπορούσαν να εκπαιδευτούν καλύτερα και να βρουν μια καλύτερη δουλειά (35%), να δώσουν στα παιδιά τους περισσότερες ευκαιρίες (34%) και να λαμβάνουν δημόσια οφέλη, που δεν έχουν επί του παρόντος (32%.)

Πηγή: sepe.gr