Ο Gordon Moore, o συνιδρυτής της Intel Corporation και συγγραφέας του “Νόμου του Moore” έφυγε από τη ζωή χθες, 24 Μαρτίου, σε ηλικία 94 ετών περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του στο σπίτι του στη Χαβάη.

Ο Moore συνίδρυσε την Intel τον Ιούλιο του 1968 με τον Robert Noyce και διετέλεσε εκτελεστικός αντιπρόεδρος, πρόεδρος, διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου. Αφιέρωσε επίσης την προσοχή του στη φιλανθρωπία, ιδίως στη διατήρηση του περιβάλλοντος, την επιστήμη και τη βελτίωση της περίθαλψης των ασθενών. Μαζί με την επί 72 χρόνια σύζυγό του, ίδρυσε το Ίδρυμα Gordon and Betty Moore Foundation, το οποίο έχει δωρίσει περισσότερα από 5,1 δισεκατομμύρια δολάρια σε φιλανθρωπικούς σκοπούς από την ίδρυσή του το 2000.

Ο νόμος του Moore είναι μια πρόβλεψη που έκανε ο Moore το 1965, σύμφωνα με τον οποίο ο αριθμός των τρανζίστορ σε ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα θα διπλασιαζόταν κάθε χρόνο. Η πρόβλεψη αυτή αναθεωρήθηκε αργότερα σε κάθε δύο χρόνια για τα επόμενα 10 χρόνια. Η ιδέα ότι η τεχνολογία των τσιπ αυξάνεται με εκθετικό ρυθμό έγινε η κινητήρια δύναμη της βιομηχανίας ημιαγωγών. Το όραμα του Moore επέτρεψε την πρωτοφανή καινοτομία και τις τεχνολογικές εξελίξεις που διαμορφώνουν την καθημερινή μας ζωή ενώ όπως αναφέρεται και στην επίσημη ανακοίνωση της Intel, “η κληρονομιά του θα συνεχίσει να διαμορφώνει τον κόσμο για τις επόμενες γενιές”.

Ο Gordon Moore γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1929 στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια. Μεγάλωσε στο κοντινό Πεσκαντέρο, όπου ο πατέρας του ήταν σερίφης της κομητείας. Φοίτησε στο San José State University για δύο χρόνια πριν μεταγραφεί στο University of California, Berkeley, όπου έλαβε πτυχίο χημείας το 1950. Τον Σεπτέμβριο του 1950, ο Moore γράφτηκε στο California Institute of Technology, όπου παρακολούθησε μαθήματα φυσικής και έλαβε διδακτορικό στη χημεία το 1954. Πραγματοποίησε τη μεταδιδακτορική του έρευνα στο Applied Physics Laboratory του Johns Hopkins University από το 1953 έως το 1956.

Στη συνέχεια ο Moore εντάχθηκε στο MIT και στον απόφοιτο του Caltech, William Shockley, στο τμήμα Shockley Semiconductor Laboratory της Beckman Instruments. Στην συνέχεια αποχώρησε ως μέλος της “προδοτικής οκτάδας” όταν ο Sherman Fairchild συμφώνησε να τους υποστηρίξει, δημιουργώντας την Fairchild Semiconductor. Το 1965, ο Moore εργαζόταν ως διευθυντής έρευνας και ανάπτυξης (R&D) στην Fairchild Semiconductor όταν του ζητήθηκε από το περιοδικό Electronics Magazine να προβλέψει τι θα συνέβαινε στη βιομηχανία εξαρτημάτων ημιαγωγών τα επόμενα δέκα χρόνια, προχωρόντας στην θρυλική πρόβλεψη.

Andy Grove, Robert Noyce, Gordon Moore

Η Intel ιδρύθηκε στο Mountain View της Καλιφόρνια στις 18 Ιουλίου 1968 από τον Gordon E. Moore και τον Robert Noyce, φυσικό και συν-εφευρέτη του ολοκληρωμένου κυκλώματος, με τους δύο να αποχωρούν λίγο καιρό πριν την Fairchild Semiconductor. Ο Arthur Rock (επενδυτής και venture capitalist) τους βοήθησε να βρουν επενδυτές, ενώ ο Max Palevsky ήταν στο διοικητικό συμβούλιο από νωρίς. Η συνολική αρχική επένδυση στην Intel ήταν 2,5 εκατομμύρια δολάρια σε μετατρέψιμες ομολογίες (που αντιστοιχούν σε 19,5 εκατομμύρια δολάρια το 2021) και 10.000 δολάρια από τον Rock. Μόλις 2 χρόνια αργότερα, η Intel έγινε δημόσια εταιρεία μέσω μιας αρχικής δημόσιας προσφοράς (IPO), συγκεντρώνοντας 6,8 εκατομμύρια δολάρια (23,50 δολάρια ανά μετοχή). Ο τρίτος υπάλληλος της Intel ήταν ο Andy Grove, ένας χημικός μηχανικός ο οποίος αργότερα διηύθυνε την εταιρεία κατά το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 1980 και της υψηλής ανάπτυξης της δεκαετίας του 1990.

Κατά την απόφαση για το όνομα, ο Moore και ο Noyce απέρριψαν γρήγορα το “Moore Noyce”, σχεδόν ομόηχο για το “περισσότερος θόρυβος” στα αγγλικά, ένα ακατάλληλο όνομα για μια εταιρεία ηλεκτρονικών δεδομένου ότι ο θόρυβος στα ηλεκτρονικά είναι συνήθως ανεπιθύμητος και συνήθως συνδέεται με κακές παρεμβολές. Αντ’ αυτού, ίδρυσαν την εταιρεία ως NM Electronics (ή MN Electronics) στις 18 Ιουλίου 1968, αλλά μέχρι το τέλος του μήνα είχαν αλλάξει το όνομα σε Intel που σήμαινε Integrated Electronics. Δεδομένου ότι το “Intel” ήταν ήδη κατοχυρωμένο από την αλυσίδα ξενοδοχείων Intelco, έπρεπε να αγοράσουν τα δικαιώματα για το όνομα.

Τα πρώτα προϊόντα της Intel ήταν ολοκληρωμένα κυκλώματα μνήμης και random-access memory (ram), με την Intel να εξελίσσεται σε ηγέτη στις ανταγωνιστικές αγορές των DRAM, SRAM και ROM καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970. Ταυτόχρονα, οι μηχανικοί της Intel, Marcian Hoff, Federico Faggin, Stanley Mazor και Masatoshi Shima εφηύραν τον πρώτο μικροεπεξεργαστή της Intel. Παρά την τελική σημασία του μικροεπεξεργαστή, ο 4004 και οι διάδοχοί του 8008 και 8080 δεν ήταν ποτέ σημαντικοί συντελεστές εσόδων για την εταιρεία. Καθώς ο επόμενος επεξεργαστής, ο 8086 (και η παραλλαγή του, ο 8088) ολοκληρώθηκε το 1978, η Intel ξεκίνησε μια μεγάλη εκστρατεία marketing για το τσιπ με σκοπό να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερους πελάτες για τον επεξεργαστή της. Ένας από αυτούς ήταν το νεοσύστατο τμήμα του IBM PC, αν και η σημασία του δεν είχε γίνει πλήρως αντιληπτή εκείνη την εποχή.

Πηγή: https://www.insomnia.gr/
(Κώστας Παπαζαχαρίου, αναδημοσίευση 27/3/2023)