Μια από τις πιο εντυπωσιακές υπηρεσίες αξιοποίησης δορυφορικών εικόνων είναι το Timelapse του προγράμματος Google Earth. Οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα να βλέπουν πώς αλλάζει ο πλανήτης μας με την πάροδο του χρόνου, παρακολουθώντας βίντεο παρέλευσης χρόνου. Η Google ανακοίνωσε ότι ενημέρωσε το Timelapse με νέες εικόνες που αφορούν τα έτη 2021 και 2022.

Μετά την νέα ενημέρωση οι χρήστες μπορούν να παρακολουθήσουν περίπου τέσσερις δεκαετίες αλλαγών στην επιφάνεια του πλανήτη μας, ξεκινώντας από το 1984 και καταλήγοντας στο 2022 – όλα χάρη στο 4D διαδραστικό χάρτη της Google, που αποτελείται από εκατομμύρια δορυφορικές εικόνες. Το Timelapse του GoogleEarth είναι ένα time-lapse βίντεο για ολόκληρο τον πλανήτη, που απεικονίζει στοιχεία για τις μεγάλες αλλαγές που συμβαίνουν – από τα συστήματα άρδευσης που εμφανίζονται στην έρημο της Αιγύπτου, τα ποτάμια που μετατοπίζονται με την πάροδο του χρόνου στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου στην Pucallpa του Περού, μέχρι και τις ηφαιστειακές εκρήξεις, καθώς και το πως η αποψίλωση των δασών και οι πυρκαγιές μεταβάλλουν σταδιακά το τοπίο του Lassen National Forest στη Καλιφόρνια.

Μέσα από τη πλατφόρμα, βλέπουμε επίσης το πώς οι πόλεις προσαρμόζονται στις ανάγκες καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής – πχ. με τις παράκτιες αιολικές εγκαταστάσεις στο Middelgrunden της Δανίας, ή την μεγάλης κλίμακας ηλιακή εγκατάσταση στη Γρανάδα της Ισπανίας. H πλατφόρμα διαθέτει ένα αρχείο με 800 βίντεο Timelapse για περισσότερες από 300 περιοχές του κόσμου.

Καθηγητές, ερευνητές και καθημερινοί χρήστες μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα βίντεο του Timelapse για να κατανοήσουν καλύτερα τις αλλαγές στον πλανήτη μας. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν για παράδειγμα να δουν πώς άλλαξε η Θεσσαλονίκη τα τελευταία 35 χρόνια.

Τέτοια δεδομένα χρησιμοποιήθηκαν σε πολλές περιστάσεις, όπως στο ντοκιμαντέρ του 2022 με τίτλο «The Territory», που έδειξε με Timelapse τις τραγικές συνέπειες της αποψίλωσης των δασών του Αμαζονίου και τον αντίκτυπό τους στις τοπικές κοινωνίες. Το Timelapse της Google, αποτελεί πραγματικότητα χάρη στη δέσμευση για μια ανοιχτή και προσβάσιμη βάση δεδομένων της NASA και στο πρόγραμμα Landsat του United States Geological Survey (το πρώτο και μεγαλύτερο σε διάρκεια μη-ακαδημαϊκό πρόγραμμα παρατήρησης της Γης), καθώς και στο πρόγραμμα Copernicus της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των δορυφόρων Sentinel.

Πηγή: https://www.naftemporiki.gr/
(Κώστας Παπαζαχαρίου, αναδημοσίευση 7/4/2023)