NOW - 16

ΙΟΥΝΙΟΣ 2020 #11 σκληροί δίσκοι χρησιμοποιούν σύνδεση τύπου SATA. Η πιο πρόσφα- τη έκδοσή της είναι η SATA III, η οποία βρίσκεται στις σύγχρονες μη- τρικές πλακέτες και επιτρέπει την ταχύτερη δυνατή μεταφορά δεδο- μένων για έναν HDD δίσκο. Τι είναι η μονάδα δίσκου στερεάς κατάστασης (SSD); Η μονάδα δίσκου στερεάς κατάστασης SSD (Solid State Disc) διαθέ- τει νεότερη τεχνολογία αποθήκευσης, όμως χρησιμοποιείται ευρύ- τατα εδώ και χρόνια, ιδιαίτερα σε σύγχρονους φορητούς υπολογι- στές. Όπως υποδηλώνει το όνομά του, σε αντίθεση με έναν HDD, ο SSD δίσκος δεν έχει κινούμενα μέρη, ή περιστρεφόμενους δίσκους. Χρησιμοποιεί διασυνδεδεμένες ομάδες μνήμης NAND FLASH που διαχειρίζονται από έναν ελεγκτή SSD, ώστε να παρέχουν ταχύτητες πολύ μεγαλύτερες από αυτές που μπορεί να προσφέρει ένας HDD δίσκος. Σε αντίθεση με τη μνήμη RAM που δεν διατηρεί δεδομένα όταν απενεργοποιείται ο υπολογιστής, η μνήμη NAND FLASH του SSD είναι non-volatile, πράγμα που σημαίνει ότι τα δεδομένα διατη- ρούνται είτε αν η συσκευή είναι ενεργοποιημένη, είτε όχι. Όσα πε- ρισσότερα chip μνήμης NAND (Negative-AND) διαθέτει ένας SSD δί- σκος, τόσο μεγαλύτερη είναι η χωρητικότητα αποθήκευσής του. Η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει στους SSD δίσκους να έχουν περισ- σότερα chip NAND από ποτέ, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί πλέον η χωρητικότητά τους να πλησιάζει αυτή των HDD. Οι SSD μπορούν να γράφουν δεδομένα μόνο σε κενά μπλοκ, τα οποία με την πάροδο του χρόνου γεμίζουν. Εάν δεν υπάρχουν διαθέσιμα, ο SSD πρέπει να σα- ρώνει για μπλοκ που έχουν επισημανθεί αλλά δεν έχουν ακόμη δια- γραφεί, ώστε να τα διαγράψει και στη διαγραμμένη πλέον σελίδα να αντιγράψει νέα δεδομένα. Έτσι, καθώς ο SSD γεμίζει με την πάροδο του χρόνου, η εγγραφή στη μονάδα δίσκου γίνεται πιο περίπλοκη και πιο αργή. Για να ξεπεράσουν αυτό το πρόβλημα, οι SSD δίσκοι χρη- σιμοποιούν εξισορρόπηση φορτίου για κυψέλες flash και συλλογή απορριμμάτων, μια διαδικασία που λειτουργεί στο παρασκήνιο για τη διαγραφή παλιών αρχείων και τη βελτιστοποίηση του διαθέσιμου χώρου, παρόμοια με τη λειτουργία ανασυγκρότησης στους HDD δί- σκους. Οι περισσότεροι SSD διαθέτουν σύνδεση SATA III, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν εύκολα να εγκατασταθούν στη θέση ενός δί- σκου HDD, ενώ έρχονται σε μορφή 2,5 ιντσών που τους κάνει μικρό- τερους σε μέγεθος. Ωστόσο, η μέγιστη ταχύτητα μεταφοράς δεδο- μένων μέσω SATA III φτάνει τα 600MB/s που ενώ είναι το υψηλότερο δυνατό όριο για τους HDD, συγκρατεί στην πραγματικότητα την από- δοση των SSD, καθώς μπορούν να υποστηρίξουν πολύ υψηλότερες ταχύτητες. Για να ξεπεραστεί το όριο αυτό, ορισμένοι SSD δίσκοι δια- θέτουν σύνδεση PCIe και τοποθετούνται σε υποδοχή PCIe της μητρι- κής πλακέτας ενός υπολογιστή, επιτρέποντας πολύ πιο γρήγορες τα- χύτητες μεταφοράς δεδομένων. Επιπλέον, υπάρχουν SSD δίσκοι που βασίζονται σε νεότερες τεχνολογίες, M.2 SSD και NVMe SSD, για τις οποίες θα αναφερθούμε αναλυτικότερα παρακάτω. Η παραδοσιακή μονάδα HDD χρησιμοποιεί περιστρεφόμενο δίσκο που είναι γνωστός ως platter. 1 Οι μονάδες στερεάς κατάστασης (SSD) προσφέρουν μεγαλύτερες ταχύτητες αποθήκευσης δεδομένων. 2 Σκληρός δίσκος με υποδοχή σύνδεσης SATA III. 3 SSD δίσκος που χρησιμοποιεί διασύνδεση PCIe για βελτιωμένες ταχύτητες. 4