NOW - 16

ΙΟΥΝΙΟΣ 2020 #10 ΤΕΧΝΟΛΟΓΊΕΣ ΔΊΣΚΩΝ ΑΠΟΘΉΚΕΥΣΗΣ COVER STORY Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της κάθε τεχνολογίας; Γράφει ο Χάρης Ματθαίου Ένα από τα βασικότερα μέρη των επαγγελματικών, αλλά και των οικιακών υπολογιστικών συ- στημάτων, αποτελεί χωρίς αμφιβολία ο δίσκος αποθήκευσης. Κύρια χαρακτηριστικά των δίσκων είναι η χωρητικότητα και οι επιδόσεις τους που καθορίζονται από το χρόνο προσπέλασης και το ρυθμό μεταφοράς δεδομένων, τα οποία διαφοροποιούνται ανάλογα με τον κάθε τύπο. Υπάρχουν τέσσερις τεχνολογίες δίσκων αποθήκευσης, NVMe SSD, M.2 SSD, SATA SSD, HDD και στο άρθρο που ακολουθεί θα αναφερθούμε με λεπτομέρεια στα συγκριτικά πλεονεκτήματα καθεμιάς. Σύγκριση προτύπων σκληρών δίσκων E ως και τα τέλη της δεκαετίας του 2000, ο κόσμος της πλη- ροφορικής ήταν πιο απλός. Κατά την αγορά μιας νέας μο- νάδας σκληρού δίσκου, ή ενός προσωπικού υπολογιστή, οι επιλογές σκληρού δίσκου αποθήκευσης περιορίζονταν κυ- ρίως στο μέγεθος και κατά δεύτερο λόγο στην ταχύτητα (π.χ. 5.400, ή 7.200 περιστροφές ανά λεπτό). Σήμερα όμως η αγο- ρά ενός νέου υπολογιστή συνδυάζεται με περισσότερες επιλογές τύ- πων δίσκων αποθήκευσης, που ενσωματώνοντας τεχνολογίες HDD, SATA SSD, M.2 SSD και NVMe SSD, διαθέτουν διαφορές τόσο στην τιμή τους, όσο και στα πλεονεκτήματα που προσφέρουν. Τι είναι η παραδοσιακή μονάδα αποθήκευσης HDD; Ένας επιτραπέζιος υπολογιστής έχει συνήθως ενσωματωμένη μια παραδοσιακή μονάδα σκληρού δίσκου HDD (Hard Disc Drive), στην οποία αποθηκεύονται το λειτουργικό σύστημα, μαζί με τις εγκατε- στημένες εφαρμογές, τα αρχεία και τους φακέλους του χρήστη. Η παραδοσιακή αυτή μονάδα περιέχει έναν κυκλικό δίσκο που είναι γνωστός ως platter, ο οποίος αποθηκεύει τα δεδομένα του χρήστη. Ο δίσκος περιστρέφεται, επιτρέποντας στον βραχίονα ανάγνωσης- εγγραφής να διαβάζει ή να γράφει δεδομένα στον δίσκο κατά την προσπέλασή του. Όσο ταχύτερα γυρίζει το platter, τόσο πιο γρήγο- ρα λειτουργεί ο σκληρός δίσκος, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την ταχύτητα απόκρισης του λειτουργικού συστήματος και το χρόνο που χρειάζεται για να φορτωθούν και να ανοίξουν οι εφαρμογές που είναι εγκατεστημένες στη μονάδα δίσκου. Με τους HDD δίσκους, τα μεγάλα αρχεία μπορούν να χωρίζονται και να τοποθετούνται σε αχρησιμοποίητες γωνίες της μονάδας δίσκου, ενώ τα δεδομένα μπο- ρούν εύκολα να ενημερώνονται στη θέση τους. Αυτό είναι κάτι που επιτρέπει την αποτελεσματική χρήση της συνολικής χωρητικότητας του δίσκου. Από την άλλη πλευρά, τα διεσπαρμένα δεδομένα χρει- άζονται προφανώς περισσότερο χρόνο για τον εντοπισμό τους, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ανασυγκρότηση ενός σκληρού δίσκου αποτελεί βασικό μέρος της συντήρησης του. Οι παλαιότεροι σκληροί δίσκοι χρησιμοποιούν θύρα IDE για τη σύνδεσή τους στη μητρική πλακέτα ενός υπολογιστή, όμως οι περισσότεροι σύγχρονοι